Over Samantha van Dipte

Mijn naam is Samantha van Dipte, geboren in 1994 en eigenaresse van het bedrijf Horse Stability. Momenteel ben ik woonachtig in Spijk (Lingewaal) en ben ik in het bezit van twee geweldige paarden.

In mijn kindertijd ben ik niet opgegroeid met paarden. Wel heb ik altijd een zwak voor ze gehad. Toen ik een jaar of 11 was mocht ik van mijn ouders gaan paardrijden op de manege in het dorp, waar ik zo'n 3 jaar heb gereden. Hierna heb ik verschillende paarden en pony's verzorgt en bijgereden waarbij ik regelmatig lessen kon nemen van verschillende instructeurs. In de loop van de tijd heb ik van diverse rijstijlen mogen proeven.

Uiteindelijk kreeg ik op mijn achttiende mijn eerste eigen paard. Niet veel later kwam er ook een tweede paard welke bestemd zou zijn voor mijn moeder.

Ondertussen volg ik een opleiding tot revalidatietrainer voor paarden bij Equicare Plus. Hier leer ik om een paard te revalideren, zowel vanaf de grond als onder het zadel. Naast het trainen leren we ook over de biomechanica van het paard, bitfitting, zadelpassen, hoef-beenbalans, enzovoort.

Naast deze opleiding volg ik een opleiding tot gedragstrainer voor paarden bij E-quine.com, waar ik alle ins en outs leer over paardengedrag. Niet alleen theorie komt hierbij aan bod, maar elk lesweekend hebben we ook één of twee praktijkdagen waar we daadwerkelijk met (probleem)paarden aan de slag gaan.

Waarom deze opleidingen?

Mijn eerste eigen paard wilde nooit echt fijn lopen. Elke keer dat er op gereden werd kwam er protest naar voren in de zin van bokken, racen, stilstaan, staartzwiepen, enzovoort. Vaak werd er tegen ons gezegd dat we er doorheen moesten rijden en dat ze 'maar gewoon moest luisteren'. Mijn gevoel vertelde mij echter dat er meer aan de hand was dan enkel protest waardoor we in de kliniek belandden. Na onderzoek bleek dat er sprake was van lichte kissing spines en een vergroeid SI gewricht. Het was dus niet zo gek dat ze in de staak ging. Na deze diagnose ben ik op zoek gegaan naar een manier om dit paard toch aan het werk te kunnen zetten. Wanneer ze buiten stond had ze geen pijn, enkel met werken was er zichtbaar dat er pijn zat. Alleen buiten staan was voor dit paard geen optie omdat ze constant energie aan het opbouwen was, ondanks weinig krachtvoer, en ergens haar energie in kwijt moest. Ik ben me gaan verdiepen in revalidatietraining en ben hier een opleiding voor gestart. Op deze manier leer ik om zowel vanaf de grond als onder het zadel een paard met allerlei beperkingen toch weer op te kunnen pakken. We leren dat het hele lichaam met elkaar in verband staat en wat het paard nodig heeft om te kunnen herstellen of om zijn lichaam in ieder geval zo optimaal mogelijk te gebruiken. Hierbij maken we gebruik van rechtrichten.

Ons tweede paard bleek in haar gedrag niet zo makkelijk te zijn als we dachten. Zodra je de wei in kwam viel ze je gericht aan, voetjes geven kon ze niet, aan een halster lopen kon ze niet, ze had voedselnijd en ze had mijten op haar benen die we niet konden behandelen in verband met het wegslaan van de benen. Door dit gedrag ben ik nieuwsgierig geworden naar wat een paard zo ver brengt om dit gedrag te gaan vertonen. Ik wilde weten wat er achter zat en wat we eraan konden doen om dit gedrag zovel mogelijk te veranderen zodat het een paard zou worden dat fijn in de omgang is. Na verschillende blogs en ervaringen gelezen te hebben heb ik besloten om de opleiding Equinoloog bij Annemarie van der Toorn te volgen. Hier leren we alle ins en outs over paardengedrag. We leren niet zozeer in het verleden terug te kijken, maar meer over hoe we het gedrag kunnen oplossen. Ondertussen is ons paard een fijn paard die veel duidelijkheid nodig heeft. Af en toe heeft ze een terugval, maar bijvoorbeeld voetjes geven, voer geven, mijten behandelen, enzovoort kunnen we nu zonder problemen doen.

Uiteindelijk heb ik geleerd dat het lichaam niet zonder het gedrag kan en andersom. Heel vaak kun je zien dat er probleemgedrag ontstaat vanuit een lichamelijk mankement. Het één kan dus niet altijd zonder het ander.